| Barwa | Jasnożółta do ciemnożółtej, złotobrązowa |
| Przynależność | Grupa kwarcu |
| Przeźroczystość | Przeźroczysty |
| Rysa | Biała |
| Twardość Mohsa | 7 |
| Gęstość | 2,66±0,01 |
| Chemizm | Dwutlenek krzemu SiO2 |
| Współczynnik refrakcji | 1,544 – 1,553 |
| Charakter optyczny | Jednoosiowy + |
| Układ krystalograficzny | Heksagonalny |
| Dwójłomność | 0,009 |
Cytryn nosi nazwę od swej cytrynowożółtej barwy, którą zawdzięcza obecności atomów żelaza. Większość cytrynów uzyskuje właściwy kolor w procesie podgrzewania do 470-
Naturalne, niepodgrzewane cytryny mają przeważnie bladożółty kolor, zaś po podgrzaniu zyskują czerwonawy odcień.
Najpiękniejsze cytryny są fasetowane i używane jako kamienie do pierścionków i przywieszek.
Cytryn bywa też nazywany topazem Madeira, topazem złotym lub topazem czeskim, jednakowoż takie nazewnictwo jest nieuprawnione i mylące.
Kwarce, z których pochodzą cytryny, występują na Madagaskarze, w Brazylii, USA (Kolorado), Birmie, Hiszpanii, Namibii, Szkocji i w Rosji.
Większość cytrynów występujących na rynku wydobywanych jest jako ametysty lub kwarc dymny, które w procesie podgrzewania zyskują złocistą barwę. Naturalne cytryny wydobywa się w Brazylii. Najlepsza jakość pochodzi z brazylijskiego stanu Rio Grande do Sul, a zwłaszcza z kopalni Serra oraz Ira'.
Cytryny pochodzące z Montezuma w Brazylii po podgrzaniu stają się zielone, o barwie podobnej do berylu (heliodoru) i chryzolitu.
Najwyżej cenione cytryny nosiły kolor ciemnopomarańczowy, zwane cytrynami Madeira ze względu na podobieństwo barwy do wina Madeira. Ostatnio wielu kupujących preferuje cytryny o barwie jasnej.
W starożytności noszono cytryny jako ochronę przed jadem węża i grzesznymi myślami.
Z powodu barwy zbliżonej niekiedy do topazu w przeszłości nazywano cytryny topazem kwarcowym, lecz z powodu odmiennej budowy chemicznej nazwa taka nie powinna być używana.